Huisje op Curacao verhuur klaar maken

Wie mijn vorige blog heeft gelezen weet inmiddels wie wij zijn en wat de plannen zijn voor ons Huisje op Curacao. Inmiddels zijn we een aantal maanden verder. We zitten op 8 maart 2022. We zijn net terug uit Curacao en hebben daar ons huisje op Curacao helemaal verhuur klaar ingericht. Dat ging niet geheel zonder hobbels. Sterker nog, ik heb net 15 min geleden, weer met de MCB bank moeten communiceren omdat de rekeningaanvraag (die in Curacao ogenschijnlijk zo soepel verliep) toch niet alle benodigde documenten bevatte.

Zoals in de vorige blog al gemeld hebben we eind December besloten om alle meubelen vanuit Nederland te verschepen naar ons Huisje op Curacao. We hebben dit gedaan via Shop&Ship. Het was wel spannend want wanneer zou de boot vertrekken? Wanneer zou hij aankomen? Wanneer gaan we dan boeken zodat we de meubels kunnen opvangen? Er werd ons al door diverse mensen verteld dat het vrijgeven van de meubelen door de douane wel eens heel lang zou kunnen gaan duren. Wij hebben onze reis dan ook geboekt op het moment dat het schip de Europese wateren had verlaten (daar krijg je namelijk bericht van). Dan zou het nog 2 weken duren voordat het schip op Curacao aan zou komen. Gelukkig vielen de vliegprijzen mee en zou onze aankomst dag gelijk vallen met de aankomst dag van het schip. Met een beetje geluk zouden we een week later alle spullen geleverd kunnen krijgen.

In November van het voorgaande jaar was ik al naar ons Huisje op Curacao geweest om van alles al te regelen. In die week had ik al gezorgd voor twee bedden en een paar stoelen. Bij aankomst zouden we in ieder geval kunnen slapen en zouden we twee stoelen hebben om op ons terras een biertje te kunnen drinken (is belangrijk :)). Het vliegtuig lande bijna een uur vroeger dan op ons ticket stond ~19:00 uur. Dat was mooi want dat gaf ons de gelegenheid wat boodschapjes te doen. Niet alleen voor ontbijt, wat versnaperingen, oploskoffie en het biertje maar natuurlijk ook voor wat papieren borden, wat wegwerp bestek en natuurlijk een waterkoker want droge oploskoffiekorrels is op de lege maag geen goed plan.

Wij met boodschappen en al naar ons huisje op Curacao wat Suzan alleen nog maar van foto’s kende. Dat was toch wel een hele verassing. Onze beheerder stonden klaar om ons te ontvangen. Koelkast stond al een tijdje aan dus biertjes konden koud. Nadat we weer met zijn tweetjes waren, hebben we de mouwen opgestroopt, of eerlijk gezegd de lange broeken omgewisseld voor korte en zijn we aan de slag gegaan. Immers het bed moest nog in elkaar en opgemaakt met de 2 keer 50 kilogram aan beddengoed die we in het vliegtuig meegenomen hadden. Ik denk dat we al met al een klein uurtje bezig zijn geweest met het volgende resultaat. Kijk en dat verdient dan het biertje.

Na een goede nachtrust konden we de volgende dag genieten van heerlijke oploskoffie . Niet getreurd we hadden die avond ervoor ook een goed fruitontbijt gekocht en een koekenpan en eieren. Dus we hadden een goed ontbijt op papieren bordjes. Ooit wel eens ontbeten met papierenbordjes op noordoost Curacao (waar de wind dus vandaan komt)? Nou dan weet je dat je dat bordje en dat wat erop ligt goed moet vasthouden.

Die eerste dag hebben we direct besteed aan inkopen. We hadden wel eens waar van alles uit Nederland laten overkomen (wat dus nog door de douane moest). Maar we hadden ook nog diverse dingen nodig die we op Curacao zouden kopen. Denk daarbij aan een Senseo koffiezetapparaat, een wasmachine, bestekbak, snijplankjes, pannenset, etc. etc. Dat was dus een dagje Building Depot, Multimarkt, Kooyman e.a. En een bankrekening die met elk uur meer en meer in slinkt.

Die eerste week hebben we plinten geplaatst in het huisje, een bankrekening geopend, internet laten aanleggen, Chinese stopcontacten vervangen door Europese, van de gezellige fel witte interogation lampen vervangen door wat warmer aangenamer lampen en andere klusjes die zich aanboden. Zo hadden de vorige bewoner o.a. folie op de binnenkanten van de ramen geplakt. Dat liet dus een lekker plakzooi achter. Vrijdag erop, precies een week na aankomst van ons maar dus ook van onze meubelen, kregen we bericht dat de meubels vrijgegeven waren. Nou ja, dat had nog enige voeten in aarde want ze miste de bijbehorende aankoopfacturen. En Nederland had besloten zich te bevinden in de meest zware storm die het land in jaren gehad had, dus de Ship&Shop medewerkers zaten allemaal thuis en konden niet bij hun documenten. Gelukkig hadden wij nog afschriften en dat bleek voldoende te zijn.

De maandag erop volgend hadden we een schilder die de plintjes zou gaan schilderen, en in de middag kwamen onze meubelen aan. Onze schilder Adrian was gelukkig klaar met schilderen en met die temperaturen was alles ook al droog. Hij kon ons dus mooi helpen met het naar binnen brengen van alle meubelen. Een zware klus maar uiteindelijk verdiende ook dat een biertje.

Verhuur klaar maken van Dushi Huisje op Curacao

De dagen daarop waren gevuld met het in elkaar zetten van kasten, stoelen, bedden, dressoirs. Uitpakken van servies, bestek en anders spul. Gelukkig hebben we in de middag ook nog tijd gezien om een duikje te maken en niet geheel onbelangrijk te melden, na twee jaar van Corona maatregelen eindelijk groenlicht om ook te dansen. En die gelegenheid hebben we dan ook direct beetgenomen. Zie andere blogs op deze site over dansen en duiken op Curacao.

Even terugkomend op het aanvragen van de bankrekening. Dat hadden we in Nederland zo goed als het kon al voorbereid. Alle benodigde documenten (en dat zijn er nog al wat) hebben we vanuit Nederland die kant op gestuurd. Twee weken voor vertrek (toen we dus net ons ticket geboekt hadden) hebben we de bank (MCB) geïnformeerd over onze aankomst en periode op het eiland. Per mail kregen we daags voor vertrek door dat we vier dagen na aankomst een afspraak hadden op het kantoor van de MCB. Iedereen die wij spraken op Curacao waarschuwde ons al net als over de Douane dat dit wel eens een langdurig proces kon worden. Een vriend van ons die bij Scuba Lodge Dive Centre werkt wist ons bang te maken met “ik moest een maand wachten op mijn bankpas”. Maar de afspraak liep vlotjes, wel een hoop vragen nog meer formulieren die getekend moesten worden, maar na zo’n 30 min tot 45 min stonden we buiten en zouden we 2 dagen later de pas kunnen ophalen. En tot onze verbazing bleek die pas er twee dagen later ook daadwerkelijk te zijn. Bij het ophalen van de pas ga je meteen met een bankmedewerker je internet bankieren opzetten. Dat gaat iets primitiever dan hier in Nederland, maar het schijn secure te zijn en inmiddels weet ik dat het werkt. Maar toen dus nog niet. Helaas, bankpas had ik wel, ook mijn epass om te kunnen internetbankieren. Maar met al die gegevens kregen ik en de bankmedewerker het niet voor elkaar internet bankieren te activeren. Ik moest dan de volgende werkdag maar naar de helpdesk bellen. Al met al heeft ons dat een goede halve dag gekost om het internet bankieren aan de praat te krijgen. En dat is toch wel handig want hoe ga je anders je elektriciteit, water, licht en internet betalen?

Een ander dingetje was het internet van Flow. Drie dagen na aankomst was dit geregeld. Natuurlijk had ik dit van tevoren vanuit Nederland voorbereid. Ik stond er dan ook van te kijken (ook weer naar aanleiding van veel verhalen die we gehoord hadden) dat dit vrijwel direct werkte. Sterker nog we hadden ook TV (Netflix, Youtube, Spotify) alles werkte prima. Tja,…. tot ongeveer een week voor vertrek. NUL internet. Niets Nada Nothing. Nu komt dit wel vaker voor, maar dan hebben je buren daar ook last van. Dit keer dus niet. Alleen wij. Precies voor het weekend, met een verplichte vrije carnavals dag op maandag. Dinsdag kon men ons dus voor het eerst verder helpen. Dit was een dag voor vertrek naar Nederland. Denk je dat je alles netjes op tijd geregeld hebt. Alles in elkaar staat. Alles klaar is voor verhuur,… krijg je dit. Op de bewuste dinsdag komt de monteur, doet een meting op het isra punt (waar de lijnen binnenkomen) en zegt “het zit ongeveer 900 meter verder op. M.a.w. hij zou buiten het resort opzoek moeten naar een kabelbreuk. Daar had ik persoonlijk weinig vertrouwen in. Monteur verliet ons huisje op Curacao, verliet het resort om vervolgens niet meer terug te komen. Wij bellen, mailen appen. Maar niemand kon ons ook maar iets vertellen. Moedeloos toch nog maar geprobeerd iets van de dag te maken. Tot we rond de klok van half vijf bij Iguana bij de pondjesbrug op een terras zaten en we een Appje kregen van onze beheerder Mario. “Jullie internet doet het weer”. Blijer kon je ons op dat moment niet maken.

Een krappe drie weken na aankomst hebben we ons huisje op Curacao vol voldoening en met een gerust hard achtergelaten. 2 dagen later zouden de eerste huurders komen. En die kunnen nu dus genieten van een paleis van een huis op een schitterend resort en heerlijk tropisch eiland.